Ανεξάρτητα από το αν στο τέλος θα πραγματοποιηθούν πολλές από τις επενδύσεις για τις οποίες έχουν κατατεθεί αιτήσεις, το βέβαιον είναι ότι η μέχρι τώρα καθυστέρηση στοιχίζει ακριβά στους επενδυτές, αφού τους στερεί τη δυνατότητα να απολάβουν τις ακριβές τιμές απορρόφησης. Συγκεκριμένα, η προβλεπόμενη από το νόμο τιμή απορρόφησης του ρεύματος από φωτοβολταϊκά για όσους καταφέρουν να υπογράψουν σύμβαση με το ΔΕΣΜΗΕ μέχρι τις 31 Ιανουαρίου (την ερχόμενη Δευτέρα) είναι 392,04 ευρώ / MWh για έργα άνω των 100 Kw, ενώ για έργα κάτω των 100 Kw είναι 441,05 ευρώ/ MWh. Από την Τρίτη και μετά η τιμή πέφτει για την πρώτη κατηγορία στα 372,83 ευρώ / MWh και για τη δεύτερη στα 419,43 ευρώ/ MWh. Με δεδομένο ότι οι τιμές αυτές τη στιγμή που υπογράφεις σύμβαση «κλειδώνουν» για 20 χρόνια, είναι σαφές ότι η διαφορά για τον επενδυτή είναι πολύ σημαντική.
Την ίδια στιγμή, να βγεί «λευκός καπνός» από τα κατά τόπους περιφερειακά γραφεία της ΔΕΗ, να τους σταλεί δηλαδή ειδοποίηση ότι μπορούν να συνδεθούν με το ηλεκτρικό δίκτυο, περιμένουν εναγωνίως χιλιάδες υποψήφιοι επενδυτές που έχουν υποβάλλει αιτήσεις για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών. Η ανησυχία στις τάξεις των επενδυτών είναι μεγάλη, καθώς για κάθε περιοχή ισχύουν άλλα δεδομένα. Αλλού το δίκτυο έχει χωρητικότητα και συνεπώς μπορούν να ικανοποιηθούν όλες οι αιτήσεις που συνοδεύονται από τεκμηριωμένους και πλήρεις φακέλους και αλλού, ακόμα και αν ο επενδυτής είχε υποβάλλει έγκαιρα την αίτησή του, η σύνδεση δεν είναι δυνατή, οπότε η προσπάθεια και τα έξοδα θα μείνουν για... αργότερα.
Στέλνει προσφορές σύνδεσης
Την εβδομάδα αυτή η ΔΕΗ ξεκίνησε να στέλνει σε κάποιους επενδυτές προσφορές σύνδεσης, έγγραφα δηλαδή που αφενός βεβαιώνουν ότι υπάρχει δυνατότητα να απορροφηθεί η ενέργεια που θα παράγεται και αφετέρου αναφέρουν το ποσό που χρειάζεται να πληρωθεί για να γίνει η σύνδεση. Στην Αιτωλοακαρνανία για παράδειγμα, που έχει «πρωτιά» στα αγροτικά φωτοβολταϊκά, εστάλησαν ήδη περί τις 150 προσφορές σύνδεσης σε αγρότες. Ωστόσο ο ρυθμός αποστολής των εγγράφων αυτών είναι πολύ βραδύς και στην αγορά επικρατεί αλαλούμ, καθώς η ΔΕΗ, μη μπορώντας να ανταποκριθεί στα χιλιάδες αιτήματα και για να είναι σίγουρη ότι δεν θα έχει προβλήματα στη συνέχεια, έχει κηρύξει σε 16 νομούς τα δίκτυα «κορεσμένα».
Αυτό όμως με βάση υποθέσεις και παραδοχές και όχι ως αποτέλεσμα εκπόνησης μελέτης, όπως έχει υποχρέωση για να γίνει σωστά ο υπολογισμός της δυνατότητας που έχουν οι γραμμές της να υποδεχθούν σταθμούς φωτοβολταϊκών. Τούτο δε, πέντε μήνες μετά την κατάθεση του μεγαλύτερου όγκου των αιτήσεων και ενώ έχει εισπράξει από τους υποψήφιους επενδυτές ως προκαταβολή ένα σχετικά μικρό ποσό από τον καθένα (500 ευρώ ανά αίτηση), συνολικά όμως ένα μεγάλο κονδύλι το οποίο θα μπορούσε να αξιοποιήσει για την επίσπευση των διαδικασιών.
Συγκεκριμένα, όπως υποστηρίζει η αγορά, η ΔΕΗ, επειδή δεν έχει κάνει τις απαραίτητες μελέτες, έχει προβεί σε «υπερβολικές» εκτιμήσεις για τη χωρητικότητα του δικτύου για να είναι «ασφαλής», γεγονός που έχει οδηγήσει στο να περιορίζεται στο ελάχιστο δυνατό ο αριθμός των σταθμών που μπορούν να διασυνδεθούν στο δίκτυο. Προφανώς εμφανίζονται και ως κορεσμένα, δίκτυα που στη συνέχεια θα αποδειχθεί ότι τελικά δεν είναι.
Επιπλέον, λόγω της παραπάνω πρακτικής παρατηρείται το φαινόμενο το κόστος που αναγράφεται στις προσφορές σύνδεσης των σταθμών με το δημόσιο δίκτυο (όπου δίνονται), να μην συνάδει με το πραγματικό κόστος διασύνδεσης, αλλά να δίνεται για λόγους «σιγουριάς» η υψηλότερη τιμή από τις “παρόμοιες” περιπτώσεις.
Από τη ΔΕΗ «διακινείται» η άποψη ότι το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί εάν οι ίδιοι οι επενδυτές κατέβαλλαν το κόστος δημιουργίας νέων δικτύων, ώστε να μπορεί να απορροφηθεί το ρεύμα από τους σταθμούς τους. Η λύση αυτή βέβαια δεν μπορεί να «σταθεί» καθώς τα σχετικά κόστη είναι τεράστια και οι επενδύσεις των φωτοβολταϊκών σχετικά μικρές.
Ανοίγει το παιχνίδι και στα νησιά
Τα επενδυτικό ενδιαφέρον όσον αφορά τα φωτοβολταϊκά επεκτείνεται τώρα σε μια «παρθένα» αγορά, εκείνη των διασυνδεδεμένων με το ηπειρωτικό σύστημα νησιών, στα οποία δεν επιτρεπόταν η εγκατάσταση τέτοιων συστημάτων, ενώ στο εξής, και μέχρι την κάλυψη ενός πλαφόν για κάθε νησί, επιτρέπεται η εγκατάσταση σταθμών έως 150 Κιλοβάτ.
Τα νησιά αυτά είναι: Εύβοια, Άνδρος, Τήνος, Σκιάθος, Σκόπελος, Αλόννησος, Σαμοθράκη, Θάσος, Αμουλιανή, Κέα, Αίγινα, Αγκίστρι, Πόρος, Ύδρα, Σπέτσες, Κύθηρα, Ελαφόνησος, Σαλαμίνα, Κέρκυρα, Παξοί, Αντίπαξοι, Κεφαλονιά, Ιθάκη, Λευκάδα, Μεγανήσι, Κάλαμος, Καστός και Ζάκυνθος.
Και εδώ όμως, τα προβλήματα άρχισαν από την πρώτη στιγμή. Από την αρχή του χρόνου οι πολεοδομίες πέρασαν στους Δήμους με την εφαρμογή του Καλλικράτη και στην πραγματικότητα υπολειτουργούν. Στο υπουργείο Ενέργειας έχουν φτάσει εκατοντάδες καταγγελίες από επενδυτές που δεν μπορούν να πάρουν από τις πολεοδομίες την απαιτούμενη άδεια εργασιών μικρής κλίμακας και συνεπώς δεν μπορούν να προχωρήσουν στα επόμενα στάδια της διαδικασίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, το ΥΠΕΚΑ σκοπεύει τις επόμενες ημέρες να αντιμετωπίσει το θέμα στέλνοντας εγκύκλιο, που θα ορίζει ότι η υποχρέωση των επενδυτών να προσκομίσουν το «χαρτί» της πολεοδομίας, ειδικά για τα διασυνδεδεμένα νησιά, μετατίθεται χρονικά και θα μπορεί ο ενδιαφερόμενος να προχωρήσει στα επόμενα στάδια και κατά την πορεία της διαδικασίας να προσκομίσει «μεταχρονολογημένα» ό,τι απαιτείται από την πολεοδομία.
ΠΗΓΗ: energypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου